วันเสาร์ที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2555

การใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสู่การวัดความสุขมวลรวมชุมชน


ชื่อ สกุล  นางสาวณัฐฐินันท์   ประดับพงษ์            
ตำแหน่ง  นักวิชาการพัฒนาชุมชนปฏิบัติการ
สังกัด  สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอบางน้ำเปรี้ยว 
เบอร์ติดต่อโทร.  081-5774470        
เป็นการแก้ปัญหาเกี่ยวกับ คุณภาพชีวิตที่ดี มีความสุขของคนในชุมชน
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ  เมษายน  ปี 255
สถานที่เกิดเหตุการณ์ ณ บ้านโพธิ์เย็น ตำบลบางน้ำเปรี้ยว อำเภอบางน้ำเปรี้ยว

เนื้อเรื่อง
บ้านโพธิ์เย็น หมู่ที่ 6 ตำบลบางน้ำเปรี้ยว อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา มีการพัฒนาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง บนพื้นฐานของทางสายกลางและความไม่ประมาท โดยคำนึงถึงความพอประมาณ ความมีเหตุผล และการสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว ตลอดจนใช้ความรู้ ความรอบคอบ และคุณธรรม ประกอบในการวางแผนการตัดสินใจดำเนินกิจกรรมต่างๆ  และ กลุ่มอาชีพ เพื่อการช่วยเหลือคนในหมู่บ้าน อาทิเช่น การจัดสวัสดิการให้แก่คนจน คนชรา ผู้ด้อยโอกาส ซึ่งผู้นำหมู่บ้านได้กำหนดเป้าหมายหลักเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ ให้มีการนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ในการดำเนินชีวิต  ตลอดจนเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของคนในชุมชน  ซึ่งบ้านโพธิ์เย็นก็ได้รับคัดเลือกจากสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอบางน้ำเปรี้ยวให้เป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ อยู่เย็น เป็นสุข ของอำเภอบางน้ำเปรี้ยว ซึ่งจะต้องมีการประเมินความสุขมวลรวมของชุมชนด้วยตัวชี้วัด 6 ด้าน 23 ตัวชี้วัด

การประเมิน”ความสุขมวลรวมชุมชน” หรือ ความ  อยู่เย็น เป็นสุขของชุมชนนั้น เป็นการวัดคุณค่าของการพัฒนาหมู่บ้านตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ที่สะท้อนเป้าหมายสุดท้ายของการพัฒนา  (Ends)   และสามารถพิจารณาเชื่อมโยงถึงวิธีการ (Means) ต่างๆ ที่จัดทำเพื่อให้ส่งผลต่อการบรรลุเป้าหมายความอยู่เย็น เป็นสุขในชุมชนด้วย โดยดัชนีชี้วัดความอยู่เย็น เป็นสุขสามารถประเมินได้ทั้งใน ระดับชุมชน ระดับครอบครัวและระดับบุคคล ซึ่งจะมีวิธีการดำเนินการประเมินความสุขมวลรวม ดังนี้

๑)  มอบหมายให้เจ้าหน้าที่ ๑  คน  เป็นผู้ควบคุมดำเนินการถามความคิดเห็นจากกลุ่มเป้าหมายที่ละด้านเป็นข้อๆ  ข้อใดที่มีข้อความยาวก็อ่านให้ฟังจนครบถ้วน แล้วอธิบายความหมายประกอบ  หรือให้กลุ่มเป้าหมายยกตัวอย่างที่ดำเนินกิจกรรมเหล่านั้นในหมู่บ้าน  เสร็จแล้วถามความคิดเห็นระดับความสุขที่ได้รับจากการจัดกิจกรรมต่างๆ ในแต่ละข้อ  โดยมีเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งคอยนับจำนวน สรุปบันทึกผลระดับความคิดเห็นประมวลออกมาเป็นข้อๆ  และเป็นภาพรวมในแต่ละด้าน  จนครบทุกด้าน

๒)  เมื่อดำเนินการครบทุกด้านแล้ว  เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบในการเก็บรวบรวมข้อมูลดำเนินการประมวลผลเป็นภาพรวมจากตัวชี้วัดทั้งหมดในแต่ละด้านว่ามีค่าคะแนน  และคิดเป็นร้อยละได้เท่าใด
๓)  เจ้าหน้าที่ผู้ดำเนินการประเมินสอบถามความรู้สึกและความคิดเห็นของกลุ่มเป้าหมาย ว่าหมู่บ้านน่าจะมีค่าการประเมินความสุขมวลรวมเท่าใด  เพื่อเปรียบเทียบกับค่าประเมินความสุขมูลรวมแบบมีส่วนร่วมที่ดำเนินการ และได้ค่าคะแนนตามข้อ ๒  แล้วนั้น

๔)  แจ้งผลการประเมินให้กลุ่มเป้าหมายทราบ และเปรียบเทียบกับความรู้สึกและความคิดเห็น ในข้อ ๓  ว่ามีความแตกต่างกันหรือไม่อย่างไร
๕)  ชี้แจงให้เห็นและตระหนักในความสุขที่ขาดหายไปจากการประเมินว่ามีเรื่องใดบ้าง  และ
ชุมชนสามารถเติมเต็มความสุขนั้นได้อย่างไร

บันทึกขุมความรู้ (Knowledge Assets)
- การกำหนดเป้าหมาย ทิศทาง บทบาท ภารกิจการทำงานที่ชัดเจน
-ความชัดเจนเข้าใจในรูปแบบ และวิธีการที่จะสื่อความหมายในรูปแบบต่าง ๆ
-การสร้างความยอมรับ/แสวงหาส่วนร่วมและประสานการทำงานร่วมกับภาคีทุกภาคส่วน
-การบริหารจัดการ การแบ่งงาน  การมอบหมายงาน การควบคุมติดตามและประเมินผล

แก่นความรู้ (Core Competency)
-การศึกษารับทราบข้อมูลและนำไปวิเคราะห์กำหนดทิศทางเป้าหมาย
-การประชุมปรึกษาหารือ
-การกระตุ้น  ส่งเสริม สนับสนุน ให้ความร่วมมือ  ชี้แนะให้กำลังใจ
-การสร้างความพึงพอใจ
-งานสัมฤทธิ์ผล

กลยุทธ์ในการทำงาน
๑.  ศึกษาข้อมูล  รายละเอียดที่ชัดเจน  ทดลองฝึกปฏิบัติจากสถานการณ์จริง
๒.  จัดประชุม ปรึกษาหารือ  ระดมความคิดเห็นจากทุกผ่ายเพื่อให้ได้ข้อสรุป ข้อยุติที่ชัดเจนเป็นทิศทาง รูปแบบการปฏิบัติ๓.  กระตุ้น ส่งเสริม สนับสนุน ให้ทีมงาน-ภาคีได้มีบทบาทและส่วนร่วมในการดำเนินงานทุกขั้นตอน ประสานการดำเนินการช่วยเหลือแก้ไขปัญหา และคอยให้กำลังใจให้ทุกภาคส่วน ร่วมทำงานกันได้อย่างสันติ
๔.  สร้างความพึงพอใจให้กับผู้ร่วมงาน ภายใน-ภายนอกหน่วยงาน  ภาคีการทำงาน และประชาชนผู้ร่วมงาน  อยากมีส่วนร่วมในกิจกรรมครั้งต่อไป
๕.  งานสัมฤทธิ์ผล  รู้สึกเป็นสุข และภาคภูมิใจ  ที่ได้รับมอบหมายภารกิจที่สำคัญ เป็นจุดยืนที่จะต้องดำเนินการและขับเคลื่อนกิจกรรมครั้งต่อไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น